Amele olmak istiyorum...
Önce meşhur video
Şimdi ilk izlediğimizde kesin "lan rezilliğe avrupalarda adamlar nası rezil ediyolar kendilerini", yada "işlerine geldiği için kolay yolu seçiyolar" demişsinizdir, benim gibi...ama sonra biraz durup düşündüm... kendimden örnek vereyim... toplum baskısıyla şu ol bu ol derken hiç meslek yapmayı aklımızın ucuna getirmediğimiz bir gençlik dönemi yaşadık - hakeza şimdikiler de öyle - resim, müzik gibi alanlara da yeteneğim yok değildi... sonrasında tabi idealistlik yaptık muallimlik camiasına adım attık... tabi olay ondan sonra kopuyor.. mezuniyet ve hayatın gerçekleriyle tanışma... neyse bir iki deneme, meslekte ücretli-ücretsiz kölelik diyeceğim çalışma ortamlarından sonra yok böyle olmıyacak ben en iyisi yeteneğim doğrultusunda meslek yapim... napalım müzik... hadi bakalım hoop çevreden "ya naptın hoca git atan", "valla üzülüyorum sana"... tabi şevk yerlerde.. neyse biraz daha deneyelim.. yok olmadı sonrasında yine bir deneme...tasarım grafik üstüne bir iş kuralım derken dergicilik faaliyetkeri.. kurucusu ol editor ol ama çevrenden bir kişi bile destek vermesin...aynı tepkiler "ya hoca...vay hoca"... sonra foss tabi..sorumluluk ağır..beklentiler yüksek...rest çekecek g... de yok... tabi yıllar geçiyor...en son buraya geldi derken meslek yapmaya devam... kimsenin lafını dinlemeden - hala daha - tepkilerle karşı karşıyayız.. neden anlattım toplum psikolojisindeki farktan... yani video da adamlar ne kadar rahat..burda kimse bu rahatlıkla "amele olacam" "araba tamir edecem" diyemez - bu işlerde çalışan dahi; kesin başka bir planları vardır." sonuç ne peki... boşa geçen onca yıl... insanın önünde kapanmış pek çok yol, dönüşü olmadan zâi olmuş emekler.... hala daha o psikolojiyle insanlar yetişiyor.. meslek liseleri son tercihler arasında yerini alıyor... şu an selam verdiğim insanların 4'de 3'ü üniversite mezunu... onların da yarısı farklı mesleklerde ya yapıyor ya pes ediyor yada baba harçlığına devam... şimdi mantıklı olarak düşünürsek bu kadar boşta insanın yarısı meslek sahibi olarak kalifiye olsaydı bakın Türkiye'nin haline... Boşuna ağlamayalım tembeliz, ameleyiz, şuyuz buyuz... emin olun Avrupa'da alınan emeğin karşılığının yarısı burda alınsın elalemin ülkesinde TÜRK kalmaz... nerden mi biliyorum..zira bende Türkiye'ye kesin dönüş yapmış bir GURBETÇİ çocuğuyum...
Şimdi ilk izlediğimizde kesin "lan rezilliğe avrupalarda adamlar nası rezil ediyolar kendilerini", yada "işlerine geldiği için kolay yolu seçiyolar" demişsinizdir, benim gibi...ama sonra biraz durup düşündüm... kendimden örnek vereyim... toplum baskısıyla şu ol bu ol derken hiç meslek yapmayı aklımızın ucuna getirmediğimiz bir gençlik dönemi yaşadık - hakeza şimdikiler de öyle - resim, müzik gibi alanlara da yeteneğim yok değildi... sonrasında tabi idealistlik yaptık muallimlik camiasına adım attık... tabi olay ondan sonra kopuyor.. mezuniyet ve hayatın gerçekleriyle tanışma... neyse bir iki deneme, meslekte ücretli-ücretsiz kölelik diyeceğim çalışma ortamlarından sonra yok böyle olmıyacak ben en iyisi yeteneğim doğrultusunda meslek yapim... napalım müzik... hadi bakalım hoop çevreden "ya naptın hoca git atan", "valla üzülüyorum sana"... tabi şevk yerlerde.. neyse biraz daha deneyelim.. yok olmadı sonrasında yine bir deneme...tasarım grafik üstüne bir iş kuralım derken dergicilik faaliyetkeri.. kurucusu ol editor ol ama çevrenden bir kişi bile destek vermesin...aynı tepkiler "ya hoca...vay hoca"... sonra foss tabi..sorumluluk ağır..beklentiler yüksek...rest çekecek g... de yok... tabi yıllar geçiyor...en son buraya geldi derken meslek yapmaya devam... kimsenin lafını dinlemeden - hala daha - tepkilerle karşı karşıyayız.. neden anlattım toplum psikolojisindeki farktan... yani video da adamlar ne kadar rahat..burda kimse bu rahatlıkla "amele olacam" "araba tamir edecem" diyemez - bu işlerde çalışan dahi; kesin başka bir planları vardır." sonuç ne peki... boşa geçen onca yıl... insanın önünde kapanmış pek çok yol, dönüşü olmadan zâi olmuş emekler.... hala daha o psikolojiyle insanlar yetişiyor.. meslek liseleri son tercihler arasında yerini alıyor... şu an selam verdiğim insanların 4'de 3'ü üniversite mezunu... onların da yarısı farklı mesleklerde ya yapıyor ya pes ediyor yada baba harçlığına devam... şimdi mantıklı olarak düşünürsek bu kadar boşta insanın yarısı meslek sahibi olarak kalifiye olsaydı bakın Türkiye'nin haline... Boşuna ağlamayalım tembeliz, ameleyiz, şuyuz buyuz... emin olun Avrupa'da alınan emeğin karşılığının yarısı burda alınsın elalemin ülkesinde TÜRK kalmaz... nerden mi biliyorum..zira bende Türkiye'ye kesin dönüş yapmış bir GURBETÇİ çocuğuyum...
Yorumlar
Yorum Gönder